در سال های اخیر، به لطف خط تولید گوشی های تاشو سامسونگ Z Flip و Z Fold، صفحه نمایش های تاشو تا حد زیادی به یک دیدگاه متداول و عمومی تبدیل شده اند. با افزایش این قبیل گوشی های موبایل توسط سایر سازندگان، قیمت دستگاه های تاشو به سرعت در حال کاهش است و علاوه بر آن، نوید عصر جدیدی از دنیای تلفن های همراه را می دهد. اما این سوال پیش می آید که صفحه نمایش های تاشو واقعا چگونه کار می کنند؟
اصول اولیه یک صفحه نمایش تاشو:
همه نمایشگرها اعم از صلب یا منعطف، مسطح یا منحنی، غلتکی یا تاشو تقریباً عملکرد مشابهی دارند. به زبان ساده، میلیون ها نقطه رنگی با هم ترکیب می شوند تا تصاویری را که روی صفحه می بینیم تشکیل دهند. نمایشگرهای مختلفی از جمله LCD، OLED، و اخیراً میکرو LED و mini-LED ساخته شده اند که به طور رایج می توانید آن ها را در گوشی ها و تلویزیون ها مشاهده کنید.
تمام این نقاط رنگی روی لایه ای به نام بستر می نشینند. در سال های گذشته، این بستر یک ورقه شیشه ای نازک اما سفت و سخت بود که تا حدودی قابلیت خم شدن داشت. اما امروزه، تولیدکنندگان بسترهایی از پلاستیک انعطاف پذیر را تولید کردند که قابلیت خمش بالایی دارند و برای اولین بار در ساخت گوشی Galaxy Note Edge 2014 با نمایشگر منحنی استفاده شدند.
با پیشرفت فناوری، سازندگان کشف کردند که چگونه یک صفحه نمایش با قابلیت خمش بالا بسازند. در نهایت، این مسیر ما را به صفحه های تاشو امروزی رساند که تقریباً مانند یک ورق کاغذ خم می شوند.
نگاهی دقیق تر به نحوه عملکرد صفحه نمایش های تاشو
همه نمایشگرهای تاشویی که امروزه در بازار می بینید از انواع OLED هستند. صفحه نمایش های OLED مانند LCD ها نور پس زمینه ندارند. در عوض، خود پیکسل ها وقتی برق به آن ها اعمال می شود، نور ساطع می کنند. به همین دلیل، OLED ها را می توان حدود 30 درصد نازک تر و سبک تر از LCD ها ساخت. اگرچه نمایشگرهای LCD انعطاف پذیر هم وجود دارند، اما معمولا OLED اولین انتخاب برای ساخت نمایشگرهای منعطف است.
برای درک نحوه عملکرد نمایشگرهای OLED تاشو، آن را مانند یک کیک با لایه های بسیار نازک تجسم کنید که هر لایه نقش خاصی دارد.
لایه زیرین (Substrate): این لایه که board نیز نامیده می شود، به عنوان پایه صفحه در نظر گرفته می شود که از تمام لایه های دیگر پشتیبانی می کند. امروزه این لایه را از جنس پلاستیک پلیمری به نام پلی آمید (PI) می سازند که علاوه بر انعطاف پذیری و عایق بودن، دارای استحکام مکانیکی بالا و پایداری حرارتی است.
لایه TFT: لایه TFT که در بالای لایه انعطاف پذیر قبلی اعمال می شود، انتقال نیرو به هر پیکسل را کنترل می کند. آن را به عنوان یک "شبکه برق" در نظر بگیرید که تمام پیکسل های نمایشگر را به هم متصل می کند. در صفحه نمایش OLED، بر خلاف صفحه نمایش LCD، هر پیکسل را می توان به صورت جداگانه کنترل کرد که امکان کنتراست بالا و مصرف انرژی کمتر را فراهم می کند.
در بخش دوم مقاله نحوه کار کردن صفحه نمایش گوشی های تاشو میتوانید ادامه این مطلب را مشاهده کنید.
منبع: androidauthority
پیشنهاد مطالعه : آشنایی با نمایشگر تبلیغاتی
