منبع تغذیه قلب تپنده رایانه شخصی شما است، چرا که وظیفه توزیع جریان برق در میان قطعات مختلف کامپیوتر مانند مادربرد، کارت گرافیک، پردازنده و غیره را بر عهده دارد. در واقع این پاور است که تعیین می کند از چه نوع قطعاتی می توانید بر روی سیستم خود استفاده کنید! پس در انتخاب آن دقت کنید.
ابتدا باید تعیین کنید که سیستم شما به چند وات نیاز دارد و علاوه بر این باید به سازگاری پاور با کیس خود توجه داشته باشید. به خاطر داشته باشید که بهینه ترین پاورها معمولاً حدود 40-50٪ از حداکثر ظرفیت اولیه را ارائه می دهند. بنابراین اگر سیستم شما به 500 وات کامل نیاز دارد، تهیه یک پاور 550 وات عقلانی نیست بلکه حداقل 650 وات لازم دارید. اکثر کاربران به طور شبانه روزی از سیستم خود استفاده نمی کنند و به آن فشار وارد نمی آورند، مگر اینکه دائماً قصد انجام بازی داشته باشید. بازی ها می توانند به طور جدی PSU شما را تحت فشار قرار دهند زیرا کارت گرافیک قطعه پرمصرفی است و در هنگام انجام بازی در حال اجرای پردازش های گرافیکی سنگین خواهد بود.
برای اینکه تشخیص دهید که سیستم شما به چه میزان توانی نیاز دارد، می توانید از ماشین حساب استفاده کنید! در واقع شما باید میانگین توان مصرفی قطعات به کار رفته در کامپیوتر خود را اندازه گیری کرده و متناسب با آن نسبت به تهیه پاور اقدام نمایید. دقیق ترین راه برای تعیین نیازهای برق سیستم شما استفاده از یک دستگاه kill-a-watt است. اگر شما می خواهید پاور فعلی خود را جایگزین کنید، توجه داشته باشید که این روش فقط یک دید اولیه را به شما می دهد. زیرا از کارایی پاور جدید شما اطلاعاتی در اختیار ندارد و فقط بر مبنای اطلاعاتی که به آن وارد می کنید، عمل می کند.
برخی پردازنده ها و کارت گرافیک ها از قابلیت اورکلاک هم برخوردارند و در این حالت انرژی بیشتری مصرف می کنند. پس در هنگام خرید پاور به این موضوع هم دقت داشته باشید. ضمن اینکه در هنگام اورکلاک شدن قطعات، گرمای بیشتری نیز تولید می شود و باید حداکثر توان حرارتی (TDP) پاور و قعطه مورد نظر خود را نیز مورد توجه قرار دهید. حتی در تنظیمات پیش فرض، برخی از پردازنده های سطح بالا می توانند به 300 وات یا بیشتر انرژی نیاز داشته باشند. اگر این مورد را با مصرف برق یک پردازنده گرافیکی پیشرفته ترکیب کنید به سرعت متوجه می شوید که برای یک سیستم بازی سطح بالا به یک پاور 850W یا حتی قوی تر نیاز دارید.
ابعاد پاور نیز اهمیت زیادی دارد. شما نمی توانید از یک منبع تغذیه استاندارد ATX12V در یک مادربرد mini-ITX که به PSU SFX نیاز دارد استفاده کنید. خوشبختانه فاکتورهای شایع پاورهای قابل استفاده در کامپیوترهای رومیزی به موارد زیر محدود می شوند:
• ATX12V (PS/2) [reference dimensions: 150mm (W) x 86mm (H) x 140mm (D)]
• SFX12V 80mm fan [reference dimensions: 100mm (W) x 63.5mm (H) x 125mm (D)]
• SFX12V Reduced Depth 80mm fan [reference dimensions: 125mm (W) x 63.5mm (H) x 100mm (D)]
• SFX-L [reference dimensions: 125mm (W) x 63.5mm (H) x 130mm (D)]
SFX-L یک فرم مشخصات رسمی ATX نیست، زیرا در سال 2014 توسط Silverstone معرفی شد و متعاقباً چندین مارک دیگر آن را پذیرفتند. عمق آن از SFX بلندتر است تا بتواند سیستم عامل قوی تری داشته باشد. حتماً در مطالعه در رابطه با مشخصات پاور از رتبه بندی های Titanium ، Platinum ، Gold و سایر فلزات شنیده اید. اینها نشان دهنده کارایی پاور است. به عبارت دیگر میزان قدرت پاور در هنگام انتقال برق از سوکت به سیستم شما می باشد. هرچه منبع تغذیه کارآمدتر باشد، در طولانی مدت در هزینه های خود نیز صرفه جویی می کنید.
تصمیم مهم دیگری که باید قبل از خرید پاور جدید بگیرید این است که از چه نوع کابل هایی استفاده می کنید. ماژولار یا کابل های ساده؟ معمولاً منابع تغذیه با کیفیت بالاتر که قیمت بیشتری دارند، با کابلهای کاملاً ماژولار عرضه می شوند. به طور کلی اگر قصد ندارید تا هزینه زیادی برای این منظور صرف کنید، می توانید از کابل های ثابت استفاده کنید. همچنین در بازار پاورهای میان رده می توانید به پاورهای نیمه ماژولار هم دسترسی پیدا کنید.
منبع: PcGamer
