برد های هوشمند یا تخته های هوشمند برای دانش آموزان ارائه شده اند که هدف آن توانایی برقراری ارتباط موثرتر با اهداف یادگیری هر زمان که از آنها در یک کلاس درس استفاده می شود. معلمان آنها را فرصتی برای برقراری ارتباط و تعامل با دانش آموزان در سطح بالاتر و در نتیجه پرورش فرایند یادگیری پیشنهاد میدهند.
با این حال، وایت برد های هوشمند، مانند دیگر دستگاه های الکترونیکی، دارای کاستی های مختلف که مانع فرایند یادگیری در کلاس درس می شود هستند. این مقاله نگاهی به برخی از معایب بردهای هوشمند میکند.
معایب استفاده از برد هوشمند (تخته هوشمند)
1. محدودیت های مدیریت زمان: یکی از مهم ترین وظایف یک معلم خوب تهیه طرح درس ها است. برای بسیاری از معلمان سنتی، آماده سازی شامل به دنبال کتاب های درسی زیاد و دیگر نوشته شده در هنگام ساخت برنامه های درسی است. هنگامی که برنامه های درسی در اطراف تخته های هوشمند ایجاد می شوند، معلمان به طور معمول مجبور به تحقیق، تفسیر، ارزیابی، و پیدا کردن راه خود از طریق برنامه های نرم افزاری هستند که برای کمک به آنها آموزش طراحی شده است. اکثر معلمان این فرایند را وقت گیر در نظر میگیرند حتی اگر آن یک فرصت یکی کردن برای سازماندهی درس های خود را برای یک برنامه آموزشی سالانه ارائه دهد.
2. عدم آموزش کافی: نقطه ضعف دیگر مشترک از تکنولوژی تخته سفید این است که معلمان آموزش ندیده ممکن است ترکیب تکنولوژی در کلاس های درس خود را سخت ببینند. معلمان چگونگی نصب نرم افزار و یا اتصال به ویدئو پروژکتور و کامپیوتر را نمی دانند و همین ممکن است یک دشواری برای استفاده از تجهیزات آموزشی داشته باشد.
3. کنترل از راه دور :یکی از جالب ترین ویژگی های که توسط برد هوشمند پیشنهاد شدنه اند ارائه قابلیت اتصال به تخته هوشمند با دستگاه های مختلف در یک راه اندازی(BYOD) است. معلمان اغلب دانش آموزان را برای هماهنگی بیشتر مطالب خود در دستگاه ها برای تقویت همکاری و بحث در کلاس تشویق می کنند.
با این حال، این نیز یکی از چالش های مشترک برای معلمان، به ویژه در کلاس های درس بزرگ است. ارسالی های دانش آموزان متعدد به طور همزمان به تخت هوشمند می توانید منجر به اضافه بار و سیگنال های مختلط بر روی برد هوشمند شود.
