چند سالی هست که پلتفرم LGA1700 اینتل در دسترس قرار گرفته است و مادربردهای زیادی با این سوکت در بازار عرضه شده اند. با این حال هنوز تقاضا برای پلتفرم قدیمی تر LGA1200 زیاد است. در این میان ایسوس اعلام کرده است که قصد دارد سه مادربرد جدید H510 را راهی بازار کند. با اینکه ایسوس عنوان کرده که این مادربردها از چیپست H510 قدرت می گیرند، اما در اصل از چیپست H470 در آنها استفاده کرده است. البته ایسوس برای این منظور یک سری تغییرات اساسی در این تراشه ایجاد کرده است.
اینکه شرکت های تولید کننده مادربرد از چیپست های قدیمی در محصولات جدید خود استفاده می کنند (یا برعکس)، چیز جدیدی نیست و قبلاً بارها اتفاق افتاده است. دلایل زیادی برای این موضوع وجود دارد. مثلاً ممکن است یک مادربرد به گونه ای طراحی شده باشد که چیپست آن برای استفاده های چند سال بعد نیز مناسب باشد، اما در بازار اعلام می شود که این چیپست به وضعیت پایان عمر (EOL) خود رسیده است. بنابراین خرده فروش ها مجبور می شوند تا مادربردهای مجهز به این چیپست را با مدل های جدیدتر جایگزین کند. در مواقع دیگر ممکن است مادربردهای مجهز به چیپست های قدیمی در انبارهای شرکت سازنده یا فروشگاه های خرده فروشی جمع شود و شرکت مجبور است تا به نحوی آنها را از رده خارج کند تا جا برای مدل های جدیدتر باز شود.
در مورد چیپست های سری H، اینتل معمولاً آنها را در هر نسل به طور کامل به روز رسانی نمی کند، مگر اینکه نیاز خاصی برای این کار وجود داشته باشد. برای مثال، جدیدترین چیپست های سری 700 اینتل را در نظر بگیرید که از پردازنده های نسل سیزدهم رپتور لیک پشتیبانی می کنند. علاوه بر این، اینتل برای مصرف کنندگان اصلی و کاربران حرفه ای تر، چیپست های H770، Z790 و B760 را نیز معرفی کرده است. در این روند، مهم نیست که اینتل چیپست H710 را عرضه بکند یا نه، چرا که مادربردهای مبتنی بر چیپست H610 با یک آپدیت فریمور ساده از پردازنده های رپتور لیک پشتیبانی می کنند.
مادربردهای H510 جدید ایسوس با مدل های H510N-K R2.0-CSM، Prime H510M-F R2.0 و Prime H510M-K R2.0 عرضه می شوند و ایسوس در آنها از چیپست H470 استفاده می کند. توجه داشته باشید که این موضوع از لحاظ تجاری هیچ مشکلی ندارد و همان طور که اشاره کردیم، قبلاً هم بارها اتفاق افتاده است. اگر چه تراشه H510 جدیدتر است، اما H470 هم توانایی های زیادی دارد و با سخت افزار امروزی کاملاً هماهنگ است. به عنوان مثال، تراشه H470 از اسلات های DIMM بیشتری به ازای هر کانال حافظه پشتیبانی می کند و با فناوری RAID سازگاری دارد. همچنین این تراشه به مجموعه ای از لاین های PCIe، پورت های USB و کانکتورهای SATA III مجهز شده است.
با اینکه ایسوس معمولاً از تراشه های قدیمی در مادربردهای جدید استفاده می کند، اما برند گیگابایت عکس این روش را به کار می برد! مثلاً این شرکت قصد دارد تا تراشه H510 را در مادربردهای قدیمی H410 خود (شامل مدل های H410M S2 V3 یا H410M DS2V V3) مورد استفاده قرار دهد. این کارِ گیگابایت هم منطقی است، زیرا هر دو چیپست قیمت یکسانی دارند (28 دلار) و عملاً ویژگی های آنها در یک سطح قرار می گیرد. به عنوان مثال H510 از وای فای 6 پشتیبانی می کند و در طرف مقابل H410 با فناوری مجازی سازی اینتل VT-d سازگاری بهتری دارد.
به طور کلی تراشه های سری H اینتل با هدف استفاده در مادربردهای اقتصادی طراحی شده اند و در مقایسه با تراشه های سری B یا K امکانات محدودتری دارند. با این حال رقابت در این بازار همواره داغ بوده و تقاضای زیادی برای این مادربردها وجود داشته است.
منبع: tomshardware
